Abp Gądecki o relacjach z małych grup synodalnych

ks. Jarosław Raczak - Watykan

W czasie dzisiejszego spotkania zostały zaprezentowane relacje z grup językowych. W 10-minutowych wystąpieniach kolejni przedstawiciele relacjonowali wnioski i uwagi wypracowane w małej grupie.

Relacje obejmowały 316 poprawek. Zdaniem abp. Stanisława Gądeckiego, najważniejsze postulaty dotyczyły bardziej pozytywnego spojrzenia na samą młodzież, trzeba brać „pod uwagę, że nie jest ona jakąś grupą obok Kościoła, tylko jest grupą w Kościele, że ona nie stoi, nie przypatruje się tylko z zewnątrz, ale stanowi część tej wielkiej rodziny, jaką jest Kościół. Skądinąd nawet to pragnienie, ażeby Kościół był bardziej przedstawiany jako wielka rodzina, także matka i nauczycielka, wracało bardzo często w dzisiejszych relacjach” – powiedział Radiu Watykańskiemu przewodniczący Episkopatu Polski.

Przyznał on, że w dzisiejszych relacjach była mowa o roli grup młodzieżowych, o teologii, która powinna być bardziej charyzmatyczna. „Zasadniczo wydaje mi się, że grupy języka hiszpańskiego są bardziej «agresywne», to znaczy domagają się zupełnie nowej rzeczywistości, a porzucenia starej. Nie mają takiego spokoju w sobie” – dodał abp Gądecki. Stwierdził on, że mówiono o potrzebie Kościoła bardziej empatycznego z młodymi, bardziej formujący, ale jednocześnie też popierającego ruchy, liturgię, odnoszącego się także w inny sposób do samej formacji seminarzystów, zakonników i zakonnic.

Abp Gądecki powiedział, że grupa włoskojęzyczna, której jest członkiem zaproponowała jako wstępny obraz dokumentu młodzieńca, który przynosi pięć chlebów i dwie ryby. Inne grupy proponowały natomiast drogę do Emaus i stopniowe objawienie się Zbawiciela, które prowadzi potem do powrotu dwóch uczniów do wspólnoty Kościoła i do przekazywania tego orędzia.

Zdaniem abp. Gądeckiego na uwagę zasługuje fakt, że w sprawozdaniach podkreśla się zbawczą misję, dla jakiej jest ustanowiony Kościół i w jakiej ostatecznie są też umieszczeni młodzi. „Młodzi rozumiani nie tylko jako ci, którzy są w Kościele, ale młodzi w ogóle, z całego świata, różnych kultur, różnej wiary i wierzeń” – dodał metropolita poznański. W tym kontekście zwrócono uwagę najpierw na formację duszpasterzy, na nowy styl życia kapłańskiego, który by prowadził do łatwiejszego spotkania z młodzieżą. Bardziej otwartego i jednocześnie takiego, który ma zupełnie inną strategię pastoralną. Mowa też była o edukacji młodych chrześcijan i o spotkaniu osobistym z Chrystusem, wierze, łasce, o byciu świadkiem Chrystusa, przygotowaniu do tego, ażeby zrozumieć wyzwania innych ideologii kulturalnych i religijnych.

Ponadto była mowa o migracji i młodzieży migrującej. Postulowano przedstawianie Katolickiej Nauki Społecznej w sposób o wiele bardziej zrozumiały i spopularyzowany. Proponowano też tworzenie miejsc spotkania z imigrantami.

Często powracano także do kwestii cielesności, seksualności, miłosierdzia, w jaki sposób podejść do tej tematyki otwarcie, a jednocześnie „nie wywracając” nauczania Kościoła w odniesieniu do tych tematów.