List do zakonników: bez wspólnego Ojca, nie będziemy braćmi

Eryk Gumulak SJ – Watykan

Sercem tegorocznego listu jest odniesienie do ostatniej encykliki Papieża Franciszka „Fratelli tutti”. Prefekt wraz z sekretarzem podkreślają, że śledzą wiadomości z różnych części świata, które mówią o heroizmie i wypróbowanej wierze wielu zakonników oraz sióstr zakonnych działających na pierwszej linii walki z pandemią. Przy krytycznym deficycie personelu medycznego, zaangażowanie, szczególnie zakonnic jest nieocenione. „W tak wielkim cierpieniu naszych konsekrowanych braci i sióstr widzimy moc odwagi, świadectwo pogody ducha pomimo bólu i niepewności, dzielenia każdego utrapienia i każdej rany, troski i bliskości z najmniejszymi, miłości i służby za cenę własnego życia” (por. „Fratelli tutti, rozdz 2.) – piszą hierarchowie.

Autorzy listu przypomnieli także słowa Papieża Franciszka z piątku, 27 marca 2020 roku: „Znajdujemy się w tej samej łodzi, wszyscy słabi i zdezorientowani, ale jednocześnie ważni i potrzebni, wszyscy wezwani, aby wiosłować razem”. Zarówno prefekt kongregacji, jak i sekretarz wzywają konsekrowanych do bycia „Samarytanami tych ciężki dni, przezwyciężając pokusę, aby się wycofać i płakać nad sobą, lub zamknąć oczy na ból, cierpienie, ubóstwo tak wielu mężczyzn i kobiet, tak wielu narodów”.

Kard. João Braz de Aviz i sekretarz abp José Rodríguez podkreślają szczególną rolę wspólnego działania, do ożywienia we wszystkich „ogólnoświatowego dążenia do braterstwa”, co jest myślą przewodniej encykliki Franciszka. „Konsekrowani mężczyźni i kobiety w instytutach zakonnych, monastycznych, kontemplacyjnych, świeckich i nowych, dziewice i wdowy konsekrowane, pustelnicy, członkowie stowarzyszeń życia apostolskiego, prosimy was wszystkich, abyście umieścili tę encyklikę w centrum waszego życia, formacji i misji” – piszą przedstawiacie kongregacji. Odwołują się oni do modlitwy „Ojcze nasz”, ponieważ bez otwarcia się na Ojca w niebie, nie istnieje solidna i trwała podstawa do bycia braćmi. Braćmi jesteśmy, jeśli uznamy, że mamy wspólnego ojca.

Encyklika ta, napisana w momencie historycznym, który sam Papież Franciszek nazwał „godziną prawdy”, jest cennym darem dla każdej formy życia konsekrowanego, która, nie ukrywając wielu ran zadanych braterstwu, potrafi odnaleźć w niej korzenie proroctwa.