Buddyści oraz chrześcijanie wezwani do leczenia ran ludzkości i Ziemi

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Orędzie wymienia liczne boleści dotykające współczesny świat. Należą do nich: ubóstwo, dyskryminacja i przemoc; obojętność wobec biednych; niewolnictwo wynikające z modeli rozwoju, które nie szanują osoby ludzkiej ani przyrody; nienawiść motywowana i podsycana przez ekstremizm religijny czy nacjonalistyczny; a przede wszystkim postawa rozpaczy wobec życia wyrażająca się w różnego rodzaju lękach oraz uzależnieniach. Owe problemy boleśnie obnażają bezbronność nas wszystkich. Ta wspólna świadomość kruchości wymaga nowych form solidarności, wypracowanych przez tradycje religijne, w których poszukuje się odpowiedzi na tajemnice ludzkiej kondycji głęboko poruszającej serca. Wszyscy płyniemy w tej samej łodzi, gdzie problemy jednego są problemami wszystkich.

Dokument wspomina, że buddyści proponują uzdrowienie poprzez ucieleśnienie karuny – współczucia wobec każdej z istot, jak nauczał Budda (Sutta Nipata 1.8, Sutta Nipata 2.4) lub poprzez bezinteresowne działanie, jak uczynił to Bodhisattwa, który wyrzekł się wejścia w Nirwanę i pozostał na świecie, aby pracować nad złagodzeniem cierpienia wszystkich aż do ich wyzwolenia. Również dla chrześcijan nie ma skuteczniejszego lekarstwa niż praktyka agape (bezinteresownej miłości), wielkiego dziedzictwa, jakie Jezus pozostawił swoim uczniom. Chrystus ofiarowuje swoim uczniom dar boskiej miłości – tejże agape – i uczy ich, aby miłowali się wzajemnie (por. J 15, 13).

Orędzie przywołuje również wezwanie Papieża Franciszka, aby służyć innym ze współczuciem, by kochać konkretnie, a nie abstrakcyjnie, miłością, która „jest łaską, hojnością, pragnieniem bliskości i nie waha się dawać z siebie i poświęcać się dla umiłowanych stworzeń. Dobroczynność, miłość to dzielenie we wszystkim losu umiłowanego. Miłość czyni nas podobnymi, tworzy równość, przełamuje mury i odległości” (Orędzie na Wielki Post 2014).

Również Budda kładzie nacisk na ćwiczenie serca będące szczególnie cenne, gdy wspólnie postępujemy w naszych wysiłkach sprzyjających uzdrowieniu: „Rozwijaj medytację współczucia; bo gdy rozwiniesz medytację współczucia, wszelkie okrucieństwo zostanie porzucone” (Maharahulovada Sutta - MN 62).

Przesłanie kończy się wezwaniem skierowanym do buddystów i chrześcijan, by żyć większą miłością i współczuciem oraz pracować razem w cely zbudowania bardziej sprawiedliwego, pokojowego i zjednoczonego świata.