Papież wręczył prezydentowi Włoch nagrodę Pawła VI

„Istnieje jednak ryzyko, że służba pozostanie raczej abstrakcyjnym ideałem bez drugiego słowa, którego nigdy nie można od niej oddzielić: odpowiedzialności. Jest to, jak samo brzmienie wskazuje, zdolność do dawania odpowiedzi, czerpiąc z własnego zaangażowania, nie czekając, aż inni ich udzielą. Ileż to razy, Panie Prezydencie, wzywał Pan do tego bardziej przykładem niż słowami! Również w owej kwestii nie sposób nie zauważyć owocnego podobieństwa z Giovannim Battistą Montinim, który jeszcze jako młody ksiądz był «nauczycielem odpowiedzialności». Jako papież pisał, iż słowa na niewiele się zdadzą, «jeśli nie będzie temu towarzyszyć pełniejsze poczucie własnego obowiązku» (List ap. Octogesima adveniens, 14 maja 1971, 48). Ponieważ, jak wyjaśniał, «łatwiej jest, bez wątpienia, oskarżać innych o współczesne niesprawiedliwości niż zrozumieć, że nikt nie jest bez winy i że trzeba wymagać poprawy od siebie» (tamże) – mówił Franciszek. – Oto słowa, które wydają mi się bardzo aktualne dzisiaj, kiedy obwinianie innych zachodzi niemal automatycznie, podczas gdy pasja dla wspólnoty słabnie, a zaangażowaniu grupowemu grozi, iż przyćmią je zupełnie potrzeby jednostki; gdzie w klimacie niepewności nieufność łatwo zamienia się w obojętność. Odpowiedzialność natomiast, jak pokazało nam w ostatnich dniach tak wielu mieszkańców Emilii Romanii, wzywa każdego do przeciwstawienia się klimatowi defetyzmu oraz narzekania, do odczuwania potrzeb innych jako własnych, a także do ponownego odkrycia siebie jako niezastąpionej części wyjątkowej tkanki społecznej i ludzkiej, do której wszyscy należymy.“