Të meditojmë me Ungjillin: Resurrexit
R.SH. - Vatikan
Çfarë e bën shën Gjonin apostull të shkojë me vrap drejt varrit të Jezu Krishtit? Ai e përjetoi krejt dramën e Pashkëve, pranë Mësuesit të vet, prandaj, na duket e çuditshme që Ungjilli i kësaj së diele (Gjn 20,1-9) të përfundojë duke thënë se dishepujt nuk e kishin kuptuar plotësisht Shkrimin Shenjt. E megjithatë, kështu ndodh edhe sot e kësaj dite. Edhe ata, që duken më pranë Hyjit, nganjëherë nuk i kuptojnë disa gjëra. Arsyeja nuk të lë t’i shohësh, duhet dashuria, që e ndihmon zemrën e sytë të hapen. Gëzimi i Pashkëve ka nevojë për terrenin e një dashurie besnike, që vetëm Hyji mund të na e dhurojë. Të ndjekim pjesën ungjillore, marrë nga kreu 20 i Shën Gjonit…
Ditën e parë të javës, në mëngjes, ende pa dalë drita, erdhi Maria Magdalenë te varri dhe pa se guri ishte hequr prej varrit.
Atëherë erdhi me vrap te Simon Pjetri dhe tek ai nxënësi tjetër, të cilin Jezusi e donte dhe u tha: “E kanë marrë Zotërinë prej varrit e nuk dimë se ku e kanë vënë.”
Atëherë dolën Pjetri dhe ai nxënësi tjetër e u nisën drejt varrit. Vraponin të dy bashkë, por ai nxënësi tjetër ia kaloi Pjetrit dhe arriti i pari te varri. Ai u përkul dhe pa pëlhurat e vëna aty, por nuk hyri. Ndërkaq mbërriti edhe Simon Pjetri që po vinte pas tij dhe hyri në varr. I pa pëlhurat e vëna dhe rizën që pati qenë në kokë të Jezusit. Kjo nuk ishte me pëlhura, por veçmas e palosur në një vend.
Atëherë hyri edhe ai nxënësi tjetër, që mbërriti i pari te varri, pa e besoi. Në të vërtetë, ende nuk e kishin kuptuar Shkrimin e shenjtë: se duhej që Ai të ngjallej së vdekuri.
Të lutemi së bashku
Nuk arrihet me magji
Besimi në Ty, o Zot i ringjallur.
Duhet ecur nëpër një shteg jo të lehtë,
duhet përshkuar një udhë e gjatë.
Është udha, që e ka zanafillën
në kumtin ende të dhimbshëm e të errët
të Marisë Magdalenë:
“E kanë marrë Zotërinë prej varrit!”
Është distanca, që bëhet me vrap
nga Pjetri e Gjoni
të cilët duan të shohin me sy ç’po ndodh.
Është vetëdija tronditëse
se varri është bosh,
me pëlhurat aty brenda
dhe me rizën e palosur në një vend, veç.
Është ndalesa e Gjonit, më të riut,
që pret jashtë
të hyjë Pjetri i pari.
E është kalimi përmes Shkrimit Shenjt,
të cilit të gjithë duhet t’i nënshtrohen.
Ja pra, vetëm pas kaq etapave
mund të shohim e të besojmë.
Të shohim shenjat e të besojmë në Ty, i ringjallur e i gjallë.
Të shohim gjurmët e të kuptojmë praninë Tënde.
O Zot Jezus, O Zot i ringjallur,
udhëhiqe secilin prej nesh
në rrugën e fesë
që të të takojmë të gjallë
dhe të shndërrohemi nga dashuria jote.
