Të meditojmë me Ungjillin e dielës së 23-të vitit 'B': “Ti je Mesia”

R.SH. - Vatikan

Edhe në këtë të diele të 24-t të vitit kishtar, Ungjilli sipas Markut (8,27-35) na bën të dëgjojmë zëra e gjykime nga më të ndryshmet për Jezusin: dikush mendon se ai është njeri i urtë, tjetri se është moralist, një tjetër se Ai është protagonist i historisë e, ka nga ata që flasin keq për Të. Por i vetmi identitet i vërtetë i Jezusit është ai, që e thotë Pjetri me zë të lartë: “Ti je Mesia”. Të ndjekim pjesën ungjillore…

Në atë kohë, Jezusi u nis me nxënësit e vet drejt fshatrave të Cezaresë së Filipit. Udhës i pyeti nxënësit e vet: “Çka thonë njerëzit, kush jam unë?” Ata i përgjigjën: “Disa thonë se Gjon Pagëzuesi, do tjerë Elia, do tjerë prapë se je njëri ndër profetë.”

Atëherë i pyeti ata: “Po ju, kush thoni se jam?” “Ti je Mesia!” – i përgjigji Pjetri. Ai u urdhëroi rreptësisht të mos i tregojnë askujt këtë gjë për të. Atëherë filloi t’u shpjegojë se Birit të njeriut i duhet të pësojë shumë; se pleqtë, kryepriftërinjtë e skribët do ta përbuzin; se do të vritet dhe se do të ngjallet pas tri ditësh. Ua tha këto krejt haptas.

Atëherë Pjetri e ndau në një anë e zuri ta qortojë. Jezusi u suall, shikoi nxënësit e vet dhe i bërtiti Pjetrit: “M’u hiq sysh, he djall, se nuk i ke ndërmend punët e Hyjit, por punët e njerëzve!”

Atëherë grishi popullin bashkë me nxënësit e vet dhe u tha: “Nëse ndokush do të vijë pas meje, le t’i bjerë mohit vetvetes, ta marrë kryqin e vet e të më ndjekë. Sepse, ai që do ta shpëtojë jetën e vet, do ta bjerrë, përkundrazi, ai që do ta bjerrë jetën e vet për mua e për Ungjill, do ta shpëtojë.”

Të lutemi së bashku me Ungjillin:

Unë bart mbi vete, o Jezus,

si të gjithë bijtë e kohës sime,

një dëshirë të madhe për t’ia dalë mbanësh,

për të realizuar në jetë

diçka të jashtëzakonshme,

të denjë për admirim.

E Ti, çfarë më kërkon?

Ta mohoj vetveten,

pra, të mos mendoj për veten,

për suksesin e për prestigjin tim,

për përfitimet personale,

por të vihem në shërbim

të planit të madh të Zotit,

duke i harxhuar të gjitha energjitë

për Të e për të tjerët.

Unë bart mbi vete, o Jezus,

dëshirën për të jetuar plotësisht,

duke e çuar në maksimum energjinë

e trupit, të zemrës, të mendjes,

duke zgjeruar çdo mundësi

që është lënë në dorën time,

duke shmangur me kujdes gjithçka sjell

sakrifica e probleme, kufizime e vuajtje…

E Ti, çfarë më kërkon?

Të të ndjek, natyrisht, por më parë

të marr mbi shpatulla

drurin e kryqit,

dru gjithnjë i ashpër e i rëndë,

dru, që herët a vonë,

më detyron të vdes për vetveten

e të mendoj për tjetër.