Françesku: indiferenca është plagë, të prekemi nga dhimbja e të tjerëve
R. SH. - Vatikan
“Në vitin 1953, një figure e vogël e Zojës nisi të qante në shtëpinë e bashkëshortëve Iannuso”. Pikërisht në atë ngjarje të jashtëzakonshme “u rrënjos historia juaj dhe gjithçka kryeni në qendrat operative, të cilat i çoni përpara me aq bujari”- pohoi Papa, duke iu drejtuar sot anëtarëve të Fondacionit Sant'Angela Merici të Sirakuzës, me të cilët u takua në Sallën Klementine, në Vatikan. Zanafilla e Fondacionit, që feston 50-vjetorin, duhet kërkuar në "lotët e Marisë". Ata, sipas Papës, "janë lot që na kujtojnë dhembshurinë e Zotit për të gjithë ne" në mënyrë që të mos "ndjehemi të vetmuar" në çaste të vështira”:
“Në të njëjtën kohë, përmes lotëve të Zojës, Zoti dëshiron t’i shkrijë zemrat tona të cilat herë-herë thahen nga indiferenca e bëhen gur nga egoizmi; Zoti dëshiron ta bëjë ndërgjegjen tonë të ndjeshme, në mënyrë që të prekemi nga dhimbja e vëllezërve tanë dhe të angazhohemi t'i ngremë lart, t'i ringremë, t'i shoqërojmë”.
Ta shprehim, me gjeste konkrete, vajin e Marisë
Nëpërmjet punës së përditshme në të cilën shkrihen në një profesionalizmi dhe shpirti i flijimit, Fondacioni shpreh “me gjeste konkrete, lotët e derdhur nga Virgjëra Mari - vijoi Françesku - e, në të njëjtën kohë, dëshirën amtare për t’ua terë lotët bijve të saj”. Kjo, arsyeja e pranisë së Zojës:
“E ju, vëllezër e motra, përpiquni të bëni pikërisht këtë: thajini lotët e atyre që vuajnë, shoqërojini ata që janë në dhimbje, mbështesni më të ligshtit në shoqëri, kujdesuni për më të pambrojturit, mirëprisni kë jeton çaste të veçanta brishtësie. Vëllezër e motra, shërbimi që bëni është i çmuar dhe dua t'ju them këtë: burimi i punës suaj është Ungjilli, burimi i veprimtarisë suaj është Ungjilli, rrini të lidhur me këtë gurrë!”.
Mos e ndani kurrë dashurinë për Zotin, nga dashuria për të tjerët
Edhe Jezusi - pohoi akoma Papa - u prek thellë nga dhimbja e atyre që takonte, deri në atë pikë, sa të qante për vdekjen e mikut të tij, Lazrit. T’i shoqërosh ata që vuajnë, do të thotë të dëshmosh dhembshurinë e Zotit, i cili na flet nga Ungjilli e na thotë: "Gjithçka ia bëre njërit prej këtyre vëllezërve të mi më të vegjël, ma bëre mua":
“Jezusi na kërkon të mos e ndajmë kurrë dashurinë për Zotin, nga dashuria për të tjerët, veçanërisht për më të varfërit. Jezusi na kujton se në fund nuk do të gjykohemi nga praktikat e jashtme, por nga dashuria - nga ajo dashuri që, si vaj ngushëllimi, ditëm ta derdhim mbi plagët e vëllezërve tanë”.
Aftësia për të lëvizur
Papa Françesku e përfundoi fjalimin drejtuar anëtarëve të Fondacionit të Sirakuzës me inkurajimin për të “vazhduar këtë rrugëtim” dhe u kërkoi hirin të dinë “të qajnë, me ata që qajnë”. Një hir, ky, sepse është e vështirë sot të kesh aftësinë për t'u prekur nga dhimbja e të tjerëve:
“Të lutem, mos ki turp të qash, të ndjesh emocion për ata që vuajnë; mos e kurse veten duke ushtruar dhembshuri me ata që janë të brishtë, sepse Jezusi është i pranishëm në këta njerëz”.
Së fundi, Papa ia besoi gjithë të pranishmit Zojës së Lotëve dhe i ftoi të veprojnë edhe në fshehtësi, duke besuar se "e mira e cila u bëhet atyre që nuk mund të kundërpërgjigjen, përhapet në mënyrë të habitshme dhe të papritur".
