Papa: virtyti i qëndresës na bën të reagojmë dhe t’i themi "jo" së keqes në botë
R.SH. / Vatikan
Papa Françesku ia kushtoi katekizmin e sotëm virtytit “më luftarak”, atij “që na ndihmon të japim fryte në jetë”: është qëndresa, virtyti i tretë kryesor, pas maturisë dhe drejtësisë. Në audiencën e përgjithshme, sot, 10 prill, Papa Françesku vazhdoi, në Sheshin e Shën Pjetrit, në Vatikan, serinë e katekizmave mbi virtytet, duke krahasuar mendimin e tij me atë të Katekizmit të Kishës Katolike dhe të të parëve, filozofëve grekë dhe teologëve të krishterë. "Qëndresa është virtyt moral, që siguron ngulm në vështirësi e qëndrueshmëri në kërkimin e së mirës. Ajo forcon vendimin për t'u bërë ballë tundimeve dhe për t’i kapërcyer pengesat në jetën morale"- siç shprehet Katekizmi.
Jezusi i njeh emocionet njerëzore
Për të lashtët, virtyti i guximit lidhej me "gjaknxehtësinë", domethënë me pasionet e njeriut. Prej këndej, Papa komenton se pasionet nuk janë gjithmonë "mbeturina mëkati", por se ato duhet të edukohen dhe të drejtohen në shërbim të së mirës. "Edhe Jezusi kishte pasione"- kujtoi Papa:
“I krishteri pa guxim, që nuk e përdor forcën për të mirë, që nuk shqetësohet as nuk shqetëson kënd, është i krishterë i kotë. Të mendojmë për këtë. Jezusi nuk është Zot i brishtë e i akullt, që nuk i njeh emocionet njerëzore. Përkundrazi! Kur merr vesh vdekjen e mikut të tij, Lazrit, shpërthen në lot; e në disa nga shprehjet e tij shkëlqen qartë shpirti i apasionuar”.
Mos u dorëzoni para frikës, që lind brenda nesh
Duke vijuar të flasë për mendimtarët e lashtë, Papa kujtoi se qëndresa "ka prirje të dyfishtë: pasive e aktive". Shpjegoi, prandaj, se prirja e parë "është brenda vetes", për të luftuar ata "armiq të brendshëm", si frika, faji dhe ankthi, nga të cilat rrezikojmë të paralizohemi. Bëhet fjalë për të korrur fitore "kundër vetvetes" - vërejti Françesku - duke mos iu dorëzuar asaj frike që zakonisht "nuk ekziston fare".
“Atëhere është më mirë t’i lutemi Shpirtit Shenjt dhe ta përballojmë gjithçka me durim: një problem me radhë, aq sa mundemi, por jo vetëm! Zoti është me ne. Nëse besojmë tek Ai dhe kërkojmë sinqerisht çka është e mirë, atëherë, në çdo situatë, mund të mbështetemi në Provaninë e Zotit, që vepron si mburoja dhe armatura jonë”.
Prania e së keqes në botë duhet marrë seriozisht
Pas luftës kundër armikut të brendshëm, domethënë, vetvetes - nënvizoi në vijim Papa – duhet kujtuar lufta kundër “armiqve të jashtëm, provave të jetës”. E këtu shohim lëvizjen e dytë të virtytit të qëndresës, më aktiven. Përballë ngjarjeve të paparashikueshme të jetës, guximi “na bën detarë durimtarë, që nuk tremben, as nuk e humbasin guximin”. Duhet - ftoi Ati i Shenjtë - ta marrim seriozisht sfidën e së keqes në botë e të mos pretendojmë se ajo nuk ekziston:
“Por mjafton të shfletosh një libër historie, apo fatkeqësisht edhe gazetat, për të zbuluar se jemi pjesërisht viktima dhe pjesërisht protagonistë të mizorive të saj: luftëra, dhunë, skllavëri, shtypje e të varfërve, plagë të pashëruara që ende rrjedhin gjak. Virtyti i këmbënguljes apo i qëndresës na bën të reagojmë dhe t’i themi një "jo" të vendosur gjithë kësaj”.
Ta përsërisim "jo"-në tonë kundër së keqes dhe indiferencës
Ta përsërisim "jo"-në- tonë kundër së keqes dhe indiferencës! Një “jo”, që na trondit në disa rrethana, në ato perëndimore, e që Papa pohon se “e kanë shpërlarë gjithçka”, duke e konsideruar gjithçka të njëllojshme e duke na bërë kështu ndonjëherë të ndjejmë “nostalgji të shëndetshme për profetët”, figura “shqetësuese e vizionare”:
“Ndjehet nevoja për dikë që të na tundë nga vendi i butë ku jemi ulur dhe të na bëjë të përsërisim me vendosmëri "jo"-në tonë kundër gjithçkaje, që çon në indiferencë. “Jo” së keqes e “jo” indiferencës; “po” rrugës, rrugës që na bën të përparojmë e për të cilën duhet të luftojmë”.
Papa Françesku e përfundoi katekizmin e audiencës së sotme të përgjithshme duke na ftuar për të shikuar qëndrueshmërinë e Jezusit në Ungjill dhe shembullin e shenjtorëve, në mënyrë që edhe ne të mësojmë ta jetojmë jetën si ata.
