Papa:Hasira ni chimbuko la vita na vurugu&kuna hasira takatifu ya haki
Na Angella Rwezaula - Vatican.
Jumatano tarehe 31 Januari 2024 Baba Mtakatifu Francisko katika mwendelezo wa mizizi ya dhambi, amejikita na mwingine wa Hasira. Baba Mtakatifu akiwaelekea waamini na mahujaji waliofika katika Ukumbi wa Paulo VI mjini Vatican amebainisha kuwa: “Leo tunajikita kutafakari tabia mbaya ya hasira. Kwa sasa tunazungumzia juu ya mizizi ya dhambi na fadhila, kwa hiyo leo tunahitaji kutafakari juu ya tabia mbaya ya hasira. Ni tabia mbaya sana, na labda ndiyo rahisi zaidi kuitambua kutokana na mtazamo wa kimaumbile. Mtu anayetawaliwa na hasira ni vigumu kuficha msukumo huu: unautambua kwa mienendo ya mwili wake, kwa uchokozi wake, kupumua kwa nguvu, kwa sura yake mbaya na ya kukunja uso. Katika udhihirisho wake mkali zaidi, hasira ni tabia mbaya ambayo hairuhusu kupumzika. Ikitokea kutokana na udhalimu unaotesa (au inaaminika kuwa hivyo), mara nyingi haitolewi dhidi ya mtu mwenye hatia, bali dhidi ya mtu wa kwanza mwenye bahati mbaya.
Baba Mtakatifu Francisko akiendelea amesema kwamba: “Kuna watu ambao huzuia hasira zao mahali pa kazi, wakionekana watulivu na wamekusanyika, lakini ambao mara moja nyumbani huwa hawawezi kuvumilika kwa mke na watoto wao. Hasira ni tabia mbaya iliyoenea: ina uwezo wa kuchukua usingizi na kutufanya kupanga kila wakati katika akili zetu, bila kupata kizuizi cha mawazo na hisia yetu. Hasira ni tabia mbaya ya uhusiano wa kibinadamu. Inaonesha kutoweza kukubali utofauti wa wengine, hasa wakati chaguzi zao za maisha zinatofautiana na zetu. Haiishii kwenye tabia mbaya ya mtu, lakini hutupia kila kitu kwenye sufuria: ni mwingine na mwingine ni kama yeye ambavyo husababisha hasira na chuki. Tunaanza kuchukia sauti ya sauti yake, ishara zake za kila siku za kupiga marufuku, njia zake za kufikiri na hisia.
Baba Mtakatifu Francisko ameendelea kukazia kuwa wakati uhusiano unafikia kiwango hiki cha kuzorota, uwazi unapotea. Hasira inakufanya upoteze uwazi, huo. Kwa sababu moja ya sifa za hasira, wakati mwingine ni kwamba haiwezi kupunguzwa kwa muda. Katika matukio hayo, hata umbali na ukimya, badala ya kutuliza uzito wa kutokuelewana, hukuza. Ni kwa sababu hii kwamba mtume Paulo - kama tulivyosikia - anapendekeza Wakristo wake kushughulikia tatizo mara moja na kujaribu upatanisho: “Jua lisichwe na hasira yenu bado haijawatoka” (Efe 4:26). Ni muhimu kwamba kila kitu kiyeyuke mara moja, kabla ya jua kuzama. Ikiwa wakati wa mchana kunaweza kutokea kutoelewana na watu wawili hawawezi tena kuelewana, ghafla wakijiona kuwa mbali, usiku haupaswi kukabidhiwa kwa shetani.
Mzizi huo ungetuweka macho gizani, tukitafakari juu ya sababu zetu na makosa yasiyoelezeka ambayo sio yetu na daima ni ya wengine. Ni hivyo: mtu anapokuwa na hasira, yeye huwa anasema kwamba shida iko kwa mwingine. Hawezi kamwe kutambua kasoro zake mwenyewe, mapungufu yake mwenyewe. Katika sala ya "Baba Yetu" Yesu anatufanya tuombee uhusiano wetu wa kibinadamu ambao ni kama uwanja wa kuchimba madini: mpango ambao hauko katika usawa kamili. Katika maisha tunashughulika na wadeni ambao wanatukosea; kama vile ambavyo kwa hakika hatukuwahi kumpenda kila mtu kwa kiwango sahihi. Hatukumrudishia mtu upendo aliostahili.
Papa Francisko amekazia kusema kuwa “Sisi sote ni wenye dhambi na sote tunahezabiwa kuwa kwenye rangi nyekundu: Msisahau hili. Sisi ni wadeni, hesabu zetu ziko katika mstari mwekundu na kwa hivyo sote tunahitaji kujifunza kusamehe ili kusamehewa. Watu hawako pamoja ikiwa hawafanyi pia sanaa ya kusamehe, kwa kadiri hii inavyowezekana kibinadamu. Kinachopinga hasira ni ukarimu, moyo mpana, upole, subira.” “Lakini, tukizungumzia hasira, kuna jambo la mwisho la kusema. Ni uovu mbaya, ilisemekana, upo katika asili ya vita na vurugu. Dibaji ya Iliad inaelezea kuwa “hasira ya Achilles”, ambayo itakuwa sababu ya “maombolezo yasiyo na mwisho”. Lakini si kila kitu kinachotokana na hasira ni kibaya. Watu wa kale walifahamu vyema kwamba kuna sehemu inayoweza kukasirisha ndani yetu ambayo haiwezi na haipaswi kukataliwa.”
Baba Mtakatifu ambainisha kuwa mateso kwa kiasi fulani hayana fahamu: hutokea, ni uzoefu wa maisha. Hatuwajibiki kwa hasira katika kutokea kwake, lakini daima katika maendeleo yake. Na wakati mwingine ni vizuri hasira itolewe kwa njia sahihi. Ikiwa mtu hakasiriki kamwe, ikiwa mtu hakuwahi kukasirika anapokabiliwa na dhuluma, au ukosefu wa haki ikiwa anapokabiliwa na ukandamizaji wa mtu dhaifu hakuhisi kitu kinachotetemeka ndani ya matumbo yake, basi itamaanisha kuwa mtu huyo si mwanadamu na wala kuwa Mkristo.”
Kuna hasira takatifu, ambayo si hasira bali ni harakati ya ndani, hasira takatifu, Papa amefafanua. Yesu alikutana nayo mara kadhaa katika maisha yake (rej. Mk 3:5): hakuwahi kujibu uovu kwa uovu, lakini katika nafsi yake alihisi hisia hii na, kwa upande wa wafanyabiashara katika Hekalu, alifanya hatua kali na unabii, si kwa hasira, bali kwa bidii kwa ajili ya nyumba ya Bwana (rej. Mt 21:12-13). Lazima tutofautishe vizuri, jambo moja la bidi la hasira takatifu, na hasira, ambayo ni mbaya, ni kitu kingine. Ni juu yetu, kwa msaada wa Roho Mtakatifu, kupata kipimo sahihi cha shauku. Kuelimisha na kuelekeza vyema ili kuelekea kwenye wema na sio kuelekea ubaya.
