Papa,Jumatano ya majivu:Rudi moyoni,rudi kwenye ukweli usijifiche!
Na Angella Rwezaula - Vatican
Katika Siku ya Jumatano ya Majivu, tarehe 14 Februari 2024, Baba Mtakatifu Francisko ameongoza Ibada ya misa Takatifu iliyotangulia, na siku nzuri ya jua na kulikuwa na maandamano ya toba na ritania ya watakatifu ambayo ilianzia kutoka katika Kanisa la Mtakatifu Anselmo huko Aventino kuelekea katika Basilika ya Mtakatifu Sabina jijini Roma. Baada ya masomo na Injili ilifuata mahubiri ambapo katika mahubiri hayo, Baba Mtakatifu ameanza kusema kuwa Unapotoa sadaka, au kuomba au kufunga, jihadhari kufanya mambo hayo kwa siri, kwa maana Baba yako huona sirini (taz. Mt 6:4). “Nenda chumbani kwako”: hivyo huu ni mwaliko ambao Yesu anatwambia kila mmoja wetu mwanzoni mwa safari ya Kwaresima. Kwenda chumbani kwako kunamaanisha kurudi moyoni, kama nabii Yoeli anavyoshauri (taz. Yoeli 2:12).
Hii inamaanisha kusafiri kutoka nje kwenda ndani, ili maisha yetu yote, kwa kuweka ndani uhusiano wetu na Mungu, yasipunguzwe kuwa maonesho ya nje tu, flemu isiyo na picha, kunyoosha roho, lakini kuzaliwa kutoka ndani na kuakisi mienendo ya moyo wetu, matamanio yetu ya ndani kabisa, mawazo yetu, hisia zetu, kiini hasa cha utu wetu. Baba Mtakatifu Francisko amesema Kwaresima, basi, inatuzamisha katika umwagaji wa utakaso na kujitia doa: inatusaidia kuondoa vipodozi vyote tunavyotumia ili tuonekane tunapendeza, kuliko jinsi tulivyo kuwa. Kurudisha moyo maana yake ni kurudi katika nafsi zetu za kweli na kuonesha jinsi tulivyo, uchi na bila ulinzi, mbele za Mungu. Inamaanisha kujitazama na kutambua utambulisho wetu halisi, kuondoa vibarakoa tunavyovaa mara nyingi, kupunguza kasi ya maisha yetu na kukumbatia ukweli wa sisi ni nani. Maisha si mchezo; Kwaresima inatualika kushuka kutoka jukwaani na kurudi moyoni, katika ukweli wa sisi ni nani.
Baba Mtakatifu amesema “Ndiyo maana jioni hii, kwa roho ya maombi na unyenyekevu, tunapokea majivu juu ya vichwa vyetu. Ishara hii inakusudiwa kutukumbusha ukweli wa mwisho wa maisha yetu: kwamba sisi ni mavumbi na maisha yetu yanapita kama pumzi (taz. Zab 39:6; 144:4). Lakini Bwana ni yeye peke yake - haruhusu kutoweka; anakusanya na kutengeneza mavumbi tulivyo, yasije yakachukuliwa na pepo za uzima au kuzama katika shimo la mauti. Majivu yaliyowekwa juu ya vichwa vyetu yanatualika kugundua tena siri ya maisha. Yanatuambia kwamba maadamu tunaendelea kukinga mioyo yetu, kujificha nyuma ya kinyago, kuonekana kuwa hatuwezi kushindwa, tutakuwa tupu na ukame ndani.
Wakati, kwa upande mwingine, tutapokuwa na ujasiri wa kuinamisha vichwa vyetu ili kutazama ndani, tutagundua uwepo wa Mungu, ambaye ametupenda daima. Hatimaye ngao hizo zitavunjwa na tutaweza kujihisi tunapendwa kwa upendo wa milele. Papa Francisko amesema Yeye na sisi, kila mmoja wetu, tunapendwa kwa upendo wa milele. Sisi ni majivu ambayo Mungu amepulizia pumzi yake ya uhai, dunia ambayo ameitengeneza kwa mikono yake mwenyewe (rej. Mwa 2:7; Zab 119:73), mavumbi ambayo kutoka kwayo tutanyanyuka kwa ajili ya uzima usio na mwisho uliotayarishwa kwa ajili yetu tangu milele (taz. Isa 26:9). Na ikiwa, katika majivu tuliyomo, moto wa upendo wa Mungu unawaka, basi tutagundua kwamba kweli tumeumbwa na upendo huo na tunaitwa kupenda wengine kwa zamu. Kuwapenda kaka na dada wanaotuzunguka pande zote, kuwajali wengine, kuwahurumia, kuwaonesha huruma, kushiriki tuliyo nayo na yote tuliyo nayo pamoja na wale walio na uhitaji.
Kutoa sadaka, maombi na kufunga si matendo ya nje tu; ni njia zinazoelekea moyoni, hadi kiini cha maisha ya Kikristo. Yanatufanya tutambue kwamba sisi ni majivu tunaopendwa na Mungu, na yanatuwezesha kueneza upendo huo juu ya “majivu” ya hali nyingi sana katika maisha yetu ya kila siku, ili ndani yao tumaini, imani na furaha viweze kuzaliwa upya. Mtakatifu Anselm wa Aosta alituachia maneno haya ya kutia moyo ambayo jioni hii tunaweza kuyafanya kuwa yetu wenyewe kwamba: “Epuka shughuli zako za kila siku kwa muda mfupi, jifiche kwa muda kutoka katika mawazo yako yasiyotulia. Achana na wasiwasi na shida zako na usijali sana kazi na mahangaiko yako. Tengeneza muda kidogo kwa ajili ya Mungu na kupumzika kwa muda ndani yake. Ingia kwenye chumba cha ndani cha akili yako. Zuia kila kitu isipokuwa Mwenyezi Mungu na chochote kinachokusaidia kumtafuta; na mkiisha kufunga mlango, mtafuteni. Sema na Mungu sasa, useme kwa moyo wako wote: Ninautafuta uso wako; uso wako, Ee Bwana, ninautamani” (Proslogion, 1).
Baba Mtakatifu ameongeza kusema basi, tusikilize wakati wote huu wa Kwaresima, sauti ya Bwana asiyechoka kurudia: nenda chumbani kwako, rudi moyoni mwako. Ni mwaliko mzuri kwetu, ambao mara nyingi tunaishi juu ya uso wa mambo, ambao wanajali sana kutambuliwa, ambao wanahitaji kupendezwa na kuthaminiwa kila wakati. Bila kutambua, tunajikuta hatuna tena ‘chumba cha ndani’ ambamo tunaweza kusimama na kujijali wenyewe, tukiwa tumezama katika ulimwengu ambao kila kitu, ikiwa ni pamoja na hisia zetu za ndani, lazima ziwe ‘kijamii’ - lakini ni jinsi gani kitu kinaweza kuwa cha “kijamii” ambacho hakitoki moyoni? Hata matukio ya kusikitisha na maumivu zaidi yanahatarisha kutokuwa na mahali pa utulivu ambapo yanaweza kuwekwa. Kila kitu kinapaswa kufichuliwa, kuoneshwa, kulishwa kwa uvumi wa sasa. Lakini Bwana anatuambia: Ingieni katika siri, rudi katikati yako. Hasa huko, ambapo hofu nyingi, hisia za hatia na dhambi zinanyemelea, hapo ndipo Bwana ameshuka ili kukuponya na kukusafisha. Tuingie katika chumba chetu cha ndani: huko ndiko anakaa Bwana, huko udhaifu wetu unakubaliwa na tunapendwa bila masharti.
Baba Mtakatifu amekazia kusema kwamba turudi. Tumrudie Mungu kwa mioyo yetu yote. Katika majuma haya ya Kwaresima, tutengeneze nafasi kwa ajili ya maombi ya kuabudu kimya kimya, ambamo tunaona uwepo wa Bwana, kama Musa, kama Eliya, kama Maria na kama Yesu. Hebu tuazime masikio ya mioyo yetu kwa Yule ambaye, kwa ukimya, anataka kutuambia: “Mimi ni Mungu wenu – Mungu wa huruma na rehema, Mungu wa msamaha na upendo, Mungu wa huruma na utunzaji… usijihukumu mwenyewe. Usijikatae. Acha upendo wangu uguse pembe za ndani kabisa za moyo wako na kukufunulia uzuri wako mwenyewe, uzuri ambao umepoteza, lakini utaonekana kwako tena katika mwanga wa rehema yangu.
Njoo, acha nifute machozi yako, na acha mdomo wangu ukaribie sikio lako na kukuambia: Ninakupenda, nakupenda, nakupenda” (H. NOUWEN, The Road to Daybreak, New York, 1988, 157 -158) amenukuu maandishi ya Padre Henri Jozef Machiel Nouwen ( 24 Januari 1932 – 21 Septemba 1996 )wa Uholanzi, profesa, mwandishi na Mtaalingu) na baadaye Papa ameongeza: “Tusiogope kujivua mitego ya kidunia na kurudi moyoni, kwa yale ambayo ni muhimu. Hebu tumfikirie Mtakatifu Fransis, ambaye baada ya kujivua nguo alikumbatiana na hali yake yote ya kuwa Baba wa mbinguni. Hebu tutambue sisi ni nani: mavumbi ya kupendwa na Mungu. Na shukrani kwake, tutazaliwa upya kutoka kwenye majivu ya dhambi hadi uzima mpya katika Yesu Kristo na katika Roho Mtakatifu.
