Papa:Kufiwa mtoto ni tukio lisilokubali maelezo.Yesu aliguswa na maumivu ya watu
Na Angella Rwezaula – Vatican.
Jumamosi tarehe 2 Machi 2024, Baba Mtakatifu Francisko amekutana mjini Vatican na kikundi cha Chama cha Talità kum cha wazazi kutoka Vincenza, Italia ambao walifiwa na watoto wao. Katika hotuba yake amekambdhi isomwe na Monsinyo Ciampanelli. Katika hotuba hiyo anawakaribisha kufika kwao na kuwashukuru. Amemshukuru Padre Ermes Ronchi, ambaye anawasindikiza kiroho. Jambo la kwanza alitaka kuzitazama nyuso zao, kukaribisha kwa mikono miwili historia zao zilizo na uchungu na kubembeleza mioyo yao, iliyovunjika na kutobolewa kama ule wa Yesu msalabani: moyo unaovuja damu, moyo unaomwagika kwa machozi na kupasuliwa na hisia nzito za utupu.
Kufiwa na mtoto ni tukio ambalo halikubali maelezo ya kinadharia na kukataa na kupiga marufuku ya maneno ya kidini au ya hisia, ya kutia moyo tasa au misemo ya kimazingira, ambayo inapokusudiwa kuwafariji hatimaye huwaumiza hata zaidi wale ambao, kama wao, hukabiliana kila siku na mapambano makali ya ndani. Hawapaswi kuteleza katika mtazamo wa marafiki wa Ayubu, ambao wanatoa tamasha la uchungu na lisilo na maana, wakijaribu kuhalalisha kuteseka, hata kugeukia nadharia za kidini. Badala yake, tunaitwa kuiga hisia na huruma ya Yesu katika uso wa maumivu, ambayo inampelekea kupata mateso ya ulimwengu katika mwili wake mwenyewe. Maumivu hayo, hasa yanaposumbua sana na hayana maelezo, yanahitaji tu kushikamana na mstari mmoja wa sala inayomlilia Mungu mchana na usiku, ambayo wakati mwingine hujidhihirisha bila kukosekana kwa maneno, ambayo haijaribu kutatua shida, lakini, kinyume chake, yanakaa katika maswali ambayo hurejea sikuzote kwamba: “Kwa nini, Bwana? Kwa nini hili lilinipata? Kwa nini hukuingilia kati? Uko wapi, huku ubinadamu ukiteseka na moyo wangu ukiomboleza kwa hasara isiyoweza kuzuilika?”.
Tusibaki bila kumbimbilia Yesu katika magumu
Baba Mtakatifu katika hotuba hiyo anakazia kwamba maswali haya, ambayo yanawaka ndani, yanasumbua moyo; wakati huo huo, hata hivyo, ikiwa tutatoka, kama wanavyofanya kwa ujasiri mwingi na hata kwa shida, ni maswali haya ya uchungu ambayo hufungua cheche za mwanga, ambayo hutoa nguvu ya kusonga mbele. Kiukweli, hakuna kitu kibaya zaidi kuliko kunyamazisha maumivu, kuweka kimya juu ya mateso, kuondoa kiwewe bila kushughulika nacho, kama ulimwengu wetu mara nyingi hutuongoza kufanya katika kukimbilia na usingizi wetu. Swali ambalo Mungu anaulizwa kama kilio, hata hivyo, ni la afya. Ni maombi. Ikiwa inatulazimisha kuzama katika kumbukumbu chungu na kuomboleza hasara, inakuwa wakati huo huo hatua ya kwanza ya sala na inatufungua sisi kupokea faraja na amani ya ndani ambayo Mungu hakosi kamwe kutoa. Injili inatuambia juu yake, katika kifungu hicho ambacho walivuviwa kutoa jina la safari yao (rej. Mk 5,22-43). Inatuambia juu mkuu wa sinagogi, pamoja na binti mgonjwa sana; mtu huyo habaki kufungwa katika maumivu yake, akiwa na hatari ya kukata tamaa, bali alimkimbilia Yesu na kumsihi aende nyumbani kwake.
Naye Bwana aliacha alichokuwa akifanya na kutembea pamoja naye. Uchungu unampatia changamoto, kwa sababu mateso yetu pia yanachimba ndani ya moyo wa Mungu. Kuna maelezo ya kugusa moyo katika kipindi hiki: Safari ya Yesu pamoja na baba huyo mwenye huzuni inaweza kukatizwa wakati habari ambayo hakutaka kusikia inafika kutoka nyumbani: “Binti yako amekufa. Mbona bado unamsumbua bwana?” (rej. Mk 5, 35). Yesu angeweza kuacha, na kunyoosha mikono yake na kusema: “Hakuna kingine cha kufanywa.” Badala yake alimwambia mtu huyo: “Usiogope, kuwa na imani tu!” (Mk 5. 36) na kuendelea kutembea pamoja naye, mpaka kuingia nyumbani kwake, na kuvamiwa na kifo. Na, akichukua msichana mdogo kwa mkono, alirudisha maisha yake, akamfanya ainuke tena.
Katika mateso sio hotuba au nadharia
Baba Mtakatifu anabainisha "Hii inatuambia jambo muhimu: katika mateso, jibu la kwanza la Mungu si hotuba au nadharia, lakini kutembea kwake pamoja nasi, kuwa kwake karibu nasi. Yesu alijiruhusu kuguswa na maumivu yetu, alitembea njia sawa na sisi na hatuachi peke yetu, lakini anatuweka huru kutoka kwa uzito unaotukandamiza, akibeba kwa ajili yetu na pamoja nasi. Na kama katika kipindi hicho, Bwana anataka kuja nyumbani kwetu, nyumba ya mioyo yetu na nyumba za familia zilizoharibiwa na kifo: Anataka kuwa karibu nasi, anataka kugusa mateso yetu, anataka kutupatia mkono wake ili kutuinua kama vile alivyofanya na binti Yairo."
Yesu anataka kuinua kila mmoja ili apone
Katika hotuba yake, anawashukuru kwa sababu wanatengeneza nafasi, mioyoni mwao na katika historia zao, kwa Injili hii. Yesu anayetembea nao, Yesu anayeingia nyumbani kwao na kujiruhusu kuguswa na uchungu na kifo, Yesu anayewashika mkono ili wainuke tena. Anataka kuwakausha machozi yao na anataka kukuhakikishia: kifo hakina neno la mwisho. Bwana haondoki bila faraja. Ikiwa wataendelea kumpelekea machozi na maswali, anawapatia uhakika wa ndani ambao ni chanzo cha amani: anawafanya wakue katika uhakika kwamba, kwa upole wa upendo wake, amewashika watoto wao kwa mkono na kuwaambia wao pia, kana kwamba msichana huyo: ‘Talità kum, inuka!’. Naye anataka kuwashika mkono pia, ili katika mwanga wa Fumbo la Pasaka waweze kusikia sauti yake ikirudia kwao pia: "Simama, msikate tamaa, msizime furaha ya kuishi".
Na ni vyema kufikiri kwamba binti zao na wana wao, kama binti Yairo, wameshikwa na mkono wa Bwana; na kwamba siku moja watawaona tena, watawakumbatia tena, wataweza kufurahia uwepo wao katika nuru mpya, ambayo hakuna mtu atakayeweza kuiondoa kwao. Kisha wataona msalaba kwa macho ya ufufuko, kama ilivyokuwa kwa Maria na Mitume. Tumaini hilo, ambalo lilistawi asubuhi ya Pasaka, ndilo Bwana anataka kupanda sasa moyoni mwao. Baba Mtakatifu Francisko anatamani waikaribishe, ili ikue, waithamini katikati ya machozi. Na angependa wajisikie sio tu kukumbatiwa na Mungu, bali pia upendo wake na ukaribu wa Kanisa, ambalo linawapenda na linataka kuwasindikiza Papa anawahakikishia kuwabeba moyoni mwake na kuwahakikisha maombi yake lakini pia wasisahau kumuombea.
