Papa,kitabu cha James Martin:Tumeumbwa kwa umilele.Lazaro ni rafiki yetu!

Papa Francisko

Tunapaswa kushukuru sana Padre James Martin ambaye ninamjua na ninapongeza hata maandishi mengine, kwa njia hiyo kitabu chake kipya kinachojikita na kile ambacho yeye anafafanua kuwa: “Tukio la ufufuko wa Lazaro ni muujiza mkubwa zaidi wa Yesu." Sababu za kuwa na utambuzi ni tofauti, inayohusishwa kwa karibu na jinsi alivyoandika maandishi haya mazuri, ya shauku na yasiyotabirika kamwe. Awali ya yote Padre James anafanya andiko la Biblia kunena: anakitathimini kwa mtazamo na mafunzo ya waandishi tofauti ambao walikitathimini kwa kina katika sura hizi za biblia kwa kupokea mantiki mbali mbali, na msisitizo tofauti za kutafsiri. Lakini somo hili siku zote ni la “upendo”, halijatenganishwa wala halijatenganishwa na kisayansi: ni mtazamo wa mtu ambaye anapenda Neno la Mungu, historia ya ishara za Mwana wa Mungu, Yesu. Kusoma hoja na mitihani yote ya wasomi wa Biblia ambayo Padre Martin anaripoti ilinifanya nihoji ni kwa kiasi gani tunafaulu kuyaendea Maandiko kwa “njaa” ya wale wanaojua kwamba neno hilo ni Neno la Mungu kweli na kwa ufanisi. Kwamba Mungu “anazungumza” inapaswa kutufanya turukie viti vyetu kila siku. Kwa sababu Biblia ni lishe tunayohitaji ili kukabiliana na maisha yetu, inawakilisha “barua ya upendo” ambayo Mungu ametuma, kwa karne nyingi, kwa wanaume na wanawake wa nyakati na mahali popote.

Kulinda Neno, kuipenda Biblia, kuibeba pamoja nasi kila siku tukiwa na Injili ndogo mfukoni mwetu, pengine hata kuitafuta kwenye simu yetu ya mkono tunapokuwa na mkutano muhimu, mipango ya kupendeza, wakati wa kukata tamaa... haya yote yatatufanya tuelewe jinsi gani Maandiko ni mwili ulio hai, kitabu kilichofunguliwa, ushuhuda wa kugusa moyo wa Mungu ambaye hajazikwa katika mavumbi ya historia, lakini anatembea nasi daima, hata leo. Pia kwa wewe ambaye sasa unafungua kitabu hiki kwa kuvutiwa na historia ya historia ambayo wengi wanaijua, lakini ambayo ni wachache wameielewa kwa maana yake ya kina na kamili. Zaidi ya hayo, katika kurasa hizi tunaweza kuona ukweli unaoendelea na wenye kuzaa matunda wa Ukristo: Injili ni ya milele na thabiti, inahusu maisha yetu ya ndani na ya kina pamoja na historia na maisha ya kila siku. Yesu hakuzungumza tu kuhusu uzima wa milele, aliutoa.

Hakusema tu“Mimi ndiye ufufuko”, pia alimfufua Lazaro, ambaye alikuwa amekufa kwa siku tatu. Imani ya Kikristo ni mwingiliano uliopo wa milele na sanjari, wa mbingu na dunia, wa kimungu na wanadamu. Kamwe hakuna moja bila nyingine. Kama ingekuwa ya “kidunia” tu, ni nini kingeitofautisha na falsafa nzuri, kutoka katika itikadi iliyoundwa, kutoka kwa fikra iliyoelezewa ambayo inabaki hivyo tu, kutoka katika nadharia ambayo inabaki kutengwa na wakati na historia? Na kama Ukristo ulijali tu “baadaye,” umilele tu, huu ungekuwa usaliti wa chaguo ambalo Mungu alifanya, mara moja na kwa wote, akijiweka huru na wanadamu wote. Bwana hakujifanya kuwa mwili, bali alichagua kuingia katika historia ya mwanadamu ili historia ya wanaume na wanawake iweze kusaidiwa kama Ufalme wa Mungu, wakati na mahali ambapo amani huchipua na tumaini huchukua sura na upendo unakufanya wewe kuishi.

Lazaro, hatimaye, ni sisi sote. Padre Martin, katika suala hili kulingana  na mapokeo ya Ignatian, anatufanya tujihusishe na kisa cha rafiki huyu wa Yesu. Sisi pia ni marafiki zake, sisi pia, wakati mwingine, “tumekufa” kwa ajili ya dhambi zetu, mapungufu yetu na kutoamini kwetu, kukata tamaa ambayo hutudhalilisha na kuharibu roho zetu. Lakini Yesu haogopi kuja karibu nasi, hata wakati “tunanuka” kama mtu aliyezikwa kwa muda wa siku tatu. Kwa hiyo hapana, Yesu haogopi kifo chetu wala dhambi zetu. Anasimama tu mbele ya mlango uliofungwa wa mioyo yetu, mlango ule unaofunguka kutoka ndani tu na ambao tunafunga mara mbili tunapofikiri kwamba Mungu hawezi kutusamehe tena. Na badala yake, ukisoma uchambuzi wa kina wa James Martin, unaweza kujionea mwenyewe maana ya kina ya ishara ya Yesu mbele ya maiti “aliyekufa,” ambaye anatoa harufu mbaya, ya uozo wa ndani ambao dhambi huzalisha katika roho zetu.

Yesu haogopi kumwendea mwenye dhambi, mdhambi yeyote, hata asiyeogopa na asiye na woga. Ana wasiwasi mmoja tu: kwamba pasiwepo mtu anayepotea, kwamba hakuna mtu anayepoteza nafasi ya kuhisi kumbatio la upendo la Baba yake. Mwandishi wa Marekani, ambaye alikufa mnamo mwaka wa 2023, aliacha maelezo ya kupendeza ya “kazi ya Mungu” ni nini. Cormac McCarthy, mwandishi wa riwaya, alikuwa na mmoja wa wahusika wake kusema hivi katika mojawapo ya vitabu vyake: “Alisema alimwamini Mungu ingawa alitilia shaka madai ya kibinadamu ya kujua mawazo ya Mungu. Lakini Mungu asiyeweza kusamehe hata asingekuwa Mungu.” Ndiyo, ni kama hivi: Kazi ya Mungu ni kusamehe.

Hatimaye, kurasa za Padre James Martin zilikumbusha maneno kutoka kwa msomi wa Biblia Mwitaliano, Alberto Maggi, ambaye, akizungumza juu ya maandishi ya muujiza wa Lazaro, alisema hivi: “Kwa muujiza huu Yesu hakutufundisha sana hata wafu watafufuliwa, lakini walio hai hawafi! Ni ufafanuzi mzuri ulioje uliojaa kitendawili! Kwa kweli wafu hufufuka, lakini ni ukweli ulioje kujikumbusha kwamba sisi tulio hai hatufi! Kifo hakika kinakuja, kifo hutupata, si chetu tu, bali zaidi wote,  cha wapendwa wetu na familia zetu, cha watu wote: ni kiasi gani cha kifo tunachokiona karibu nasi, kisicho haki na chungu, kwa sababu kinasababishwa na vita, vurugu na unyanyasaji wa Kaini juu ya Abeli. Lakini wanamume na wanamke wamekusudiwa umilele. Sisi sote tupo. Sisi ni mstari wa nusu, kwa kutumia picha ya kijiometri: tuna hatua ya kuanzia, kuzaliwa kwetu kwa binadamu, lakini maisha yetu yamejitolea kwa hasiye na mwisho. Ndiyo, kweli kwa hasiyeisha. Na kile ambacho Maandiko yanaita: Tumeumbwa kwa umilele. Lazaro ni rafiki yetu. Tumeumbwa kwa umilele. Na shukrani kwa kurasa hizi za Padre Martin Lazaro ni rafiki yetu. Na ufufuko wake unatukumbusha na kuthibitisha hili.