Papa Francisko:Karama ni ile inayotolewa kwa faida ya wote
Na Angella Rwezaula – Vatican.
Katika mzungumo wa Katekesi, kuhusu mada ya “Roho na Mchumba. Roho Mtakatifu anaongoza Watu wa Mungu kukutana na Yesu Tumaini letu” Baba Mtakatifu Francisko, Jumatano tarehe 20 Novemba 2024 amejikita na sehemu ya 14 kuhusu Zawadi za Mchumba. Karama, Zawadi za Roho kwa ajili ya matumizi ya pamoja.” Kabla ya kuanza katekesi lilisomwa Somo: “Basi pana tofauti za karama; bali Roho ni yeye yule. Tena pana tofauti za huduma, na Bwana ni yeye yule. Kisha pana tofauti za kutenda kazi, bali Mungu ni yeye yule azitendaye kazi zote katika wote. Lakini kila mmoja hupewa ufunuo wa Roho kwa kufaidiana. lakini kazi hizi zote huzitenda Roho huyo mmoja, yeye yule, akimgawia kila mtu peke yake kama apendavyo yeye(1 Kor 12.4-7.11).
Baba Mtakatifu akianza tafakari amesema: "Katika katekesi tatu zilizopita tulizungumza juu ya kazi ya utakaso wa Roho Mtakatifu ambayo hufanyika katika sakramenti, katika sala na kufuata mfano wa Mama wa Mungu lakini tusikilize andiko maarufu kutoka katika Mtaguso wa II wa Vatican unasemaje kuhusu hili: “Roho Mtakatifu si tu kwamba huwatakasa Watu wa Mungu kwa njia ya sakramenti na huduma na kuwaongoza na kuwapamba kwa wema, bali pia ‘humgawia kila mtu karama yake mwenyewe kama apendavyo’ (taz. 1Kor 12:11 na Lumen gentium, 12). “Sisi pia tuna karama zetu binafsi ambazo Roho huyo huyo humpa kila mmoja wetu.” Kwa hiyo Baba Mtakatifu ameongeza kusema “ wakati umefika wa kuzungumzia pia njia hii ya pili ya utendaji wa Roho Mtakatifu ambayo ni matendo ya mvuto, neno gumu kiasi fulani, nitalieleza. Vipengele viwili vinachangia kufafanua Karama ni nini.”
Kwanza, Karama ni ile inayotolewa “kwa faida ya wote” (1Kor 12:7), ili kuwa na manufaa kwa wote. Si, kwa maneno mengine, kimsingi na ya kawaida kwa ajili ya utakaso wa mtu, lakini ni lengo kwa ajili ya "huduma" ya jumuiya (1 Pt 4:10). Papa amekazia kusema “Hii ni dhana ya kwanza. Pili, karama ni ile inayotolewa kwa “mmoja” au “kwa fulani” hasa, si kwa wote kwa njia ile ile, na hii ndiyo inayoitofautisha na neema inayotia utakatifu, kutoka kwa fadhila za kitaalimungu na kutoka katika sakramenti ambazo badala yake ni sawa na ya kawaida kwa wote. “Karama ni ya mtu au jumuiya maalum. Ni zawadi ambayo Mungu anakupatia.”
Mtaguso pia ulitufafanulia hili. “Roho Mtakatifu pia hutoa neema maalum kati ya waaminifu wa kila utaratibu, ambao huwafanya kuwa wa kufaa na tayari kuchukua kazi, zenye manufaa kwa kufanywa upya na kwa upanuzi mkubwa zaidi wa Kanisa, sawa sawa na maneno hayo: Kila mmoja...hutolewa ufunuo wa Roho, ili kufaidika na wote” (1Kor. 12,7). Karama ni ‘vito’, au mapambo, ambayo Roho Mtakatifu husambaza ili kumfanya Bibi-arusi wa Kristo kuwa mzuri. Kwa hivyo tunaelewa kwa nini kifungu cha upatanisho kinaishia na ushauri. “Na karama hizi, za ajabu au rahisi zaidi na za kawaida zaidi, kwa kuwa zimebadilishwa na zinafaa kwa mahitaji ya mtu, kwa mahitaji ya Kanisa, na lazima zipokelewe kwa shukrani na faraja” 12). Maandiko ya Mtaguso hayakubaki kuwa hati nzuri tu iliyoandikwa, kwa sababu Roho Mtakatifu mwenyewe alijitwika jukumu lake kuuthibitisha na ukweli. Katika mahubiri yake ya Misa ya Karamu kuu siku ya Alhamisi Kuu 2012.
Naye Papa Benedikto wa XVI alisema: “Yeyote anayetazama historia ya wakati huo anaweza kutambua mienendo ya upyaishaji wa kweli, ambao mara nyingi umechukua sura zisizotarajiwa katika harakati zilizojaa maisha na ambayo hufanya uchangamfu usio na mwisho wa Kanisa Takatifu kuwa karibu kushikika, na hii ndio uzuri wa kikundi cha watu, na uzuri wa mtu. Ni lazima tugundue tena karama, kwa sababu hii inahakikisha kwamba uendelezaji wa walei na hasa wanawake unaeleweka sio tu kama ukweli wa kitaasisi na kisosholojia, lakini katika mwelekeo wake wa kibiblia na kiroho. Walei si wa mwisho, hapana, walei si aina fulani ya washirika wa nje au askari wasaidizi wa mapadre, la! wana karama na kna zawadi zao za kuchangia utume wa Kanisa. Papa alisisitiza.
Papa aidha alisema “Wacha tuongeze jambo lingine: tunapozungumza juu ya karama ni lazima tuondoe mara moja kutokuelewana: hasa kuwatambulisha kwa njia ya kuvutia na isiyo ya kawaida; badala yake ni karama za kawaida, na kila mmoja wetu ana karama yake, ambayo hupata thamani isiyo ya kawaida ikiwa inaongozwa na Roho Mtakatifu na kumwilishwa katika hali za maisha kwa upendo. Ufafanuzi kama huo wa karama ni muhimu, kwa sababu Wakristo wengi, wakisikia juu ya karama, hupata huzuni na/au kukatishwa tamaa, kwa kuwa wanasadikishwa kwamba hawana chochote na wanahisi kutengwa au Wakristo wa daraja la pili. Hapana, hakuna Wakristo wa daraja la pili, kila mtu ana uzuri wake wa kibinafsi na pia wa jamii. Mtakatifu Augostino tayari aliwajibu katika wakati wake kwa kulinganisha kwa ufasaha sana. Aliwaambia watu wake kwamba “ikiwa unapenda, ulicho nacho si kidogo.”
Kiukweli, ikiwa unapenda umoja, kila kitu ambacho mtu anacho ndani yake, unamiliki pia! Jicho pekee, katika mwili, ndilo lenye uwezo wa kuona; lakini je, labda ni yenyewe tu kwamba jicho huona? Hapana, jicho huona kupitia mkono, mguu na kwa viungo vyote.” Hapa inafichuliwa siri ya kwa nini upendo unafafanuliwa na Mtume kama “njia iliyo bora kuliko zote” (1 Kor 12, 31):kwa njia hiyo karama inanifanya nilipende Kanisa, au inanifanya niipende jumuiya ninamoishi na, kwa umoja, na karama zote, si baadhi tu na kwamba ni zangu kama vile zinavyoonekana kidogo, la kwa sababu karama ni za kila mtu na ni kwa manufaa ya wote. Sadaka huzidisha karama; hufanya uzuri wa mtu mmoja, kwa ajili ya uzuri wa wote.
