Papa:Jubilei iwe fursa ya kusitisha mapigano katika nyanja zote za maisha!

Na Angella Rwezaula – Vatican.

Baba Mtakatifu Francisko ameandikia dibaji katika kitabu chenye kichwa: “Jubilei ya matumaini, ”cha mwandishi Francesco Antonio Granacha wa masuala ya Vatican. Hata tunachapisha Dibaji kamili ya Papa. Leo, kuna Turandot wengi maishani ambao wanasema: “Tumaini  linakatisha tamaa kila wakati.” Hata hivyo, Biblia inatuambia: “Tumaini halitahayarishi” (Rm 5:5). Spes non confundit. Hiii ndiyo kauli mbiu hasa ya Hati iliyotangazwa rasmi ya Jubilei ya 2025. Ni lazima tujiweke katika safari pamoja na kuwa mahujaji wa matumaini kweli, kama kauli mbiu niliyoichagua kwa Mwaka Mtakatifu ujao inavyotuwambia. Tumaini, kiukweli si, kama inavyofikiriwa mara nyingi, wala hisia chanya isiyo wazi kuhusu wakati ujao. Hapana, matumaini ni kitu kingine. Sio udanganyifu au hisia. Ni wema thabiti, mtazamo wa maisha na inahusiana na uchaguzi thabiti. Matumaini yanalishwa na kujitolea kwa kila mtu kwa ajili ya wema. Hukua tunapohisi kuhusika na katika kuyapatia  maana maisha yetu na ya wengine.

Kwa hivyo, kukuza tumaini ni hatua ya kijamii, kiakili, kiroho, kisanii na kisiasa kwa maana ya juu zaidi ya neno hilo. Inamaanisha kuweka ujuzi na rasilimali za mtu katika huduma ya manufaa ya wote. Inapanda wakati ujao. Matumaini huleta mabadiliko na kuboresha siku zijazo. Ni sifa ndogo zaidi, alisema Charles Péguy, ni ndogo zaidi, lakini ndiyo inayokupeleka mbele zaidi. Na matumaini hayakatishi tamaa. Kamwe! Hii ina maana gani basi kuwa mahujaji wa matumaini? Hija ni harakati ya kimwili: unaondoka nyumbani kwako na uhakika wako na kuanza kuelekea unakokwenda. Wakati mwingine unafanya hija ili kuomba neema yako au kwa mpendwa wako, na unaporudi nyumbani, unaelewa kuwa muujiza wa kweli,  sio ule wa  uponyaji wa mwili, bali ni zawadi ya imani ambayo hutoka katika nguvu, iliyothibitishwa katika safari hiyo. Lakini kuhiji sio tu kujipanga kimwili. Pia ni safari ndani ya mtu mwenyewe, kujiuliza katika nuru ya Injili. "Kuondoka ni kawaida ya wale wanaokwenda kutafuta maana ya maisha"(Spes non confundit, 5).

Hekima maarufu huwadhihaki wanaume na wanawake wa matumaini: "Yule  anayeishi na matumaini katika kukata tamaa anakufa." Na dunia ya leo inaonekana kuithibitisha imani hii pamoja na migongano yake, na vita vinavyoongezeka siku baada ya siku, na viwanda vya kutengeneza silaha ambavyo vinaongeza faida zao kwa kasi na kiwango cha uzazi kinachoshuka kila mara, kwa mauaji ya wanawake na kwa chuki nyingi sana zinaonekana kuzidi kuchukua nafasi. Lakini, asante Mungu, kuna mema mengi ya kimya, hata katika Kanisa, ambalo kila siku hujibu kile kinachoonekana kama shimo la uovu. Tunaona katika ukosefu wa kuwakaribisha wahamiaji ambao ni ndugu zetu!  Na  ambao, wakikabiliana na sfari zile  zinazoitwa za matumaini, lakini ambazo, badala yake, ni safari za kweli za kukata tamaa, wanakumbana na kifo katika bahari ya Mediterania  ambayo imekuwa kaburi kubwa. Tunaona kwa wale wanaochochea migogoro ambayo mara nyingi husahaulika kwa sababu ni majanga ya kibinadamu ambayo, kwa bahati mbaya, hayatolewi habari.

Jinsi gani ningependa Jubilei ijayo iwe fursa  kweli nzuri ya usitishaji vita katika nchi zote ambako kuna mapigano! “Ishara ya kwanza ya matumaini inatafsiriwa kuwa amani kwa ulimwengu, ambayo kwa mara nyingine tena inajikuta imezama katika janga la vita" (Spes non confundit, 8). Kutoka katika vita, kwa kila vita,  hii lazima iwe wazi  kwamba kwa kila mtu anaibuka ameshindwa, kila mtu! Kila mtu daima anaibuka kutoka katika vita ameshindwa tangu  siku ya kwanza. Hakuna washindi na walioshinda bali ni walioshindwa tu! Kutokana na msuko huu wa tumaini na subira inaonekana wazi jinsi gani maisha ya Kikristo  yakuwa safari, ambayo pia inahitaji nyakati za nguvu ili kumwilisha na kuimarisha tumaini, Msindikizaji asiyeweza kubadilishwa ambaye anatoa mtazamo wa lengo la kukutana na Bwana Yesu" (Spes. sio kuchanganya, 5). "Kuwapa wafungwa ishara halisi ya ukaribu, ambapo mimi mwenyewe ninatarajia kufungua Mlango Mtakatifu gerezani, ili iwe ishara kwao ambayo inawaalika kutazama siku zijazo kwa matumaini na kujitolea upya kwa maisha." Spes non confundit, 10 ).

Katika Hati ya kutangaza Jubilei 2025, niliomba aina fulani  za msamaha au msamaha wa hukumu, kwa hali za heshima kwa wafungwa ambao ni ndugu zetu!,  na kukomesha hukumu ya kifo. Hii "haikubaliki kwa sababu inashambulia  na kukiuka na utu wa mtu.” Kila mara niingiapo gerezani, hasa wakati wa Misa ya Karamu Kuu ( Coena Domini), katika  siku ya Alhamisi Kuu na ibada ya kuosha miguu, huwa ninafikiria: "Je kwa nini wao na sio mimi?" Ni huruma ya Mungu! Katika Jubilei ya 2025, mamilioni ya mahujaji watavuka Mlango Mtakatifu wa Mtakatifu Petro na ile ya  Basilika nyingine tatu za Kipapa: Mtakatifu Yohane wa Laterano, Mtakatifu Maria Mkuu na Mtakatifu Paulo Nje ya Ukuta. Ningependa hija hii isiwe safari ya kitalii au kufanikiwa kwa lengo, kama inavyofanyika kwenye Olimpiki. Badala yake ningependa iwe kweli nafasi ya uongofu, kwa ajili ya kupitia upya maisha ya mtu katika Nuru ya Injili, kwa ajili ya kusikiliza Neno pekee linalookoa, la Yesu Kristo. Na ningependa hija hii daima iambatane na ishara ya upendo ambayo ifanywe kwa siri. Kila mtu ataweza kufanya hivyo kulingana na uwezekano wake ili kumsaidia ndugu arudi  kusimama.

Kiukweli kuna kesi moja tu ambayo ni halali ya kumtazama mtu kuanzia chi hadi juu hasa: unapoinua mkono wako ili kumwinua kutoka chini. Na pia ningependa safari ya hija iambatane na sala kwa ajili yangu, kwa ajili ya Papa, kwa sababu kazi hii si rahisi. Pia ningependa kubainisha kwamba kila mtu, anaweza kuhiji. Kila mtu! Jubilei si njia kuu ya upendeleo kuelekea Mbinguni inayokusudiwa kwa wale wanaojiona kuwa wakamilifu pekee. Hapana! Mwaka Mtakatifu wenye kujitosheleza kwa Jubile unalenga kila mtu. Kwa wote! Kwa sababu sisi sote ni wenye dhambi, hata Papa na tunahitaji kusamehewa. Kila mtu! Hakuna dhambi ambayo Bwana hawezi kusamehe na hakuna mtu asiyeweza kuomba msamaha kwa Bwana.

Na ninawaomba waungamishaji, hasa wamisionari wa huruma, nilioanzisha katika Jubilei Maalumu ya hivi karibuni, (2016) kwamba “waendelee kuwa vyombo vya upatanisho na kusaidia kutazama siku zijazo kwa tumaini la moyo litokalo katika huruma ya Baba."( Spes non confundit , 23). Huwezi kutokufikiria onesho la kishairi la ‘mkate wa msamaha’ katika Liwaya ya Promessi Sposi ya  Alessandro Manzoni. Hapo ambapo Fra Cristoforo alisema: “Humu ni mkate uliosalia... ule wa kwanza nilioomba kwa upendo; mkate huo, ambao umesikia! Ninawaachia nyinyi wengine: utunzeni; waoneshe watoto wenu. Watakuja kwenye ulimwengu wa kusikitisha, katika nyakati za huzuni, kati ya wenye kiburi na wachochezi: waambie wasamehe daima, daima! Kila kitu, kila kitu! Na wao pia wawaombee maskini ndugu (Promessi sposi, XXXVI,580).”

Ninamshukuru Francesco Antonio Grana ambaye alitaka kufupisha maana ya Jubilei ya 2025 kwa kitabu hiki. Nimefurahi  kuona kwamba amesisitiza kuwa Mwaka Mtakatifu si mipango pekee iliyoagizwa na kalenda, bali ni chombo halisi cha kichungaji ambacho mapapa, kuanzia mwaka 1300 hadi leo hii, wametumia kulingana na mahitaji ya wakati huo walioitwa kuliongoza Kanisa. “Ninapenda kufikiria kwamba njia ya neema, iliyohuishwa na hali ya kiroho maarufu, ilitangulia kutangazwa kwa Jubilei ya kwanza mnamo 1300. Hakika, hatuwezi kusahau namna mbalimbali ambazo kwazo neema ya msamaha imemiminwa kwa wingi juu ya watakatifu, watu waaminifu wa Mungu. Tunakumbuka, kwa mfano, "msamaha" mkubwa ambao Mtakatifu Selestine V alitaka kuwapa wale waliokwenda kwenye Basilika ya Mtakatifu Maria wa Collemaggio, huko Aquila, tarehe 28 na 29 Agosti 1294, miaka sita kabla ya Papa Boniface VIII kuanzisha 'Mwaka Mtakatifu. Kwa hiyo Kanisa lilikuwa tayari linapitia Neema ya Jubilei ya Huruma.

Na hata mapema, mnamo 1216, Papa Honorius III alikubali ombi la Mtakatifu Francis (Assisi) ambaye aliomba msamaha kwa wale waliotembelea Porziuncola (kikanisa kidogo huko Assisi)katika siku mbili za kwanza za  mwezi Agosti. Vile vile inawezekana kusemwa kwa hija ya Santiago de Compostela: kwa hakika Papa Callixtus II, mnamo mwaka 1122, aliruhusu Jubilei kuadhimishwa katika Madhabahu pale kila mara katika Siku kuu ya Mtume Yakobo ilipoangukia Dominika. Ni vyema kwamba mbinu hii "iliyoenea" ya maadhimisho ya Jubilei iendelee, ili nguvu ya msamaha wa Mungu isaidie na kusindikiza safari ya Jumuiya na watu" (Spes non confundit, 5).

Jubilei ya 2025 itatupatia mifano miwili zaidi ya matumaini: Mwenyeheri Pier Giorgio Frassati na Carlo Acutis ambao watatangazwa kuwa watakatifu wakati wa Mwaka Mtakatifu. Watakatifu hawa  wawili vijana ambao mara moja walielewa katika maisha yao kwamba kiini cha kila kitu ni Yesu Kristo peke yake anayejifanya awepo hata kidogo, katika maskini, katika wale waliokataliwa na jamii. Frassati, aliyekufa akiwa na umri wa miaka 24 kutokana na ugonjwa wa Polio, alisema kwamba ni lazima tuishi, si tu kuishi bora zaidi. “Wakati tunaoishi leo hii hatuhitaji vijana wanakaa katika sofa" (Mkesha wa maombi pamoja na vijana kwenye hafla ya Siku ya Vijana Duniani ya XXXI, 30 Julai 2016).

Pier Giorgio “alisema alivyotaka kulipa upendo wa Yesu alioupokea katika Komunyo kwa kuwatembelea na kuwasaidia maskini,”(Christus vivit, 60). Hili ndilo tunaloombwa leo hii pia. Jubilei ni tukio la kupendeza la kuishi upendo: “Nalikuwa na njaa nanyi mkanipa chakula, nilikuwa na kiu nanyi mkaninywesha; nalikuwa mgeni mkanikaribisha, nikiwa uchi, mkanivika, nilikuwa mgonjwa na ulinipa ulinijia, nilikuwa kifungoni na ulikuja kunitembelea” (Mt 25:35-37).

Acutis, siku chache kabla ya kufa akiwa na umri wa miaka 15 tu kwa sababu ya ugonjwa wa Saratani ya damu(leukemia) alisema: “Ninatoa mateso yote ambayo nitalazimika kuteseka kwa Bwana kwa ajili ya Papa na kwa ajili ya Kanisa, ili nisiende Toharani na nienda mbinguni moja kwa moja.” Carlo alitumia mtandao kueneza Injili, lakini “alijua vizuri kwamba mifumo hii ya mawasiliano, matangazo na mitandao ya kijamii inaweza kutumika kutufanya tuwe watu wenye usingizi, kutegemea matumizi na vitu vipya tunavyoweza kununua, kuhangaikia wakati wa bure, na kufungwa hasi katika muda.” Walakini, alijua jinsi ya kutumia mbinu mpya za mawasiliano kusambaza Injili, kuwasiliana maadili na uzuri.

Hakuingia kwenye mtego. Aliona kwamba vijana wengi, licha ya kuonekana tofauti, kiukweli wanaishia kuwa sawa na wengine, wakikimbilia kile ambacho wenye nguvu wanawawekea kupitia taratibu za ulaji na kuganda. Kwa njia hiyo, hawaruhusu karama ambazo Bwana amewapatia kuchanua, hawatoi katika ulimwengu huu uwezo huo wa kibinafsi na wa kipekee ambao Mungu amepanda ndani ya kila mtu. Kwa hivyo, Carlo alisema, hutokea kwamba "kila mtu huzaliwa kama asili, lakini wengi hufa kama nakala" (Christus vivit, 105-106). Ni mafundisho ya sasa na halali kwa kila mtu. Ninatumaini kwamba kusoma kitabu hiki kutakusaidia kuishi vyame zaidi Jubilei ya Matumaini.