Paglia:hakuna kabisa euthanasia na kusaidiwa kujiua,Kanisa na siasa vishirikiane kutetea maisha

Na Salvatore Cernuzio – Vatican.

Upinzani kamili wa kusaidiwa kujiua na euthanasia; ulinzi wa haki ya kuishi, hasa kwa walio dhaifu; tathmini ya lazima ya matibabu yasiyolingana; utunzaji mkubwa wa wagonjwa; ushirikiano kati ya Kanisa na siasa katika masuala ya mwisho wa maisha, ndiyo yalifafanuliwa na Askofu Mkuu Vincenzo Paglia, rais wa Chuo cha Kipapa cha Maisha. Alifafanua baadhi ya hoja za Kitabu kidogo juu ya mwisho wa maisha” chenye kurasa 88 tu kilichochapishwa na Nyumba ya Vitabu ya Vatican (LEV) kuhusu masuala yenye maadili mengi yanayohusiana na mjadala wa 'mwisho wa maisha kutoka katika euthanasia na usaidizi wa kujiua, huduma ya utunzaji shufaa na uchomaji maiti."

Kitabu hicho kilichochapishwa mwanzoni mwa Julai, kimerejea kwenye hoja nyingi za hivi karibuni mara baada ya baadhi ya magazeti kumulika kile ambacho kilifafanuliwa kuwa ‘mapinduzi’ kwa upande wa Vatican. Kwa uhalisia, Askofu Mkuu Paglia alieleza katika vyombo vya habari vya Vatican, kuwa hizi ni dalili ambazo zina mizizi yake katika miaka sabini ya mwisho ya mafundisho ya Papa na Kanisa. Hata hivyo Askofu mkuu Paglia alikabidhi nakala ya Kitabu hicho kidogo asubuhi tarehe 8  Agosti 2024  kwa Baba Mtakatifu Francisko ambaye alimpokea kwenye mkutano katika Jumba la Kitume. Yafuatayo ni mahojiano kamili  na mwandishi wa habari na Mkuu wa Chuo cha Kipapa cha Maisha, Askpfu Mkuu Paglia.

Askofu Mkuu Paglia,leo umekutana na Papa na kumpatia“kitabu kidogo kuhusu mwisho wa maisha.” Je, Papa Francisko, ambaye daima amesisitiza kutetea maisha katika kila hatua ya maendeleo yake, alisema nini kuhusu hilo?

Baba Mtakatifu Francisko alisisitiza shukrani zake kwa kazi inayofanywa na Chuo cha Kipapa cha Maisha. Bila shaka, mada ya mwisho wa maisha ni tata na Kanisa lina Majisterio tajiri kwa upande wake, kuanzia na Papa Pio XII hadi sasa. Maisha lazima yatetewe katika uwepo wote, sio wakati fulani tu. Zaidi ya yote, haki ya kuishi na hasa maisha ya watu walio katika mazingira magumu lazima ilindwe, ili kukabiliana na ‘utamaduni wa kutupa’ unaojificha nyuma ya madai ya kujitegemea na uhuru wa wanawake na wanaume wa leo.

Kuna wale wanaodai kwamba kijitabu hiki kinawakilisha ufunguzi wa Vatican wa kusimamisha lishe na ugavi wa maji. Je, ndivyo hivyo?

Ninakumbuka kwamba tayari mnamo 1957, Papa Pio XII, kama ilivyoripotiwa katika Kijitabu,  alithibitisha uhalali wa kusimamisha uingizaji hewa ikiwa hali fulani mbaya zikitokea. Na tayari katika mwaka  2007, Baraza la Kipapa la Mafundisho Tanzu ya Kanisa lenyewe, baada ya kuthibitisha kisingizio chanya kwa matumizi yao, walitambua kwamba wanaweza kuingiliwa kihalali (au kutoanzishwa) wanapohusisha ‘mizigo kupita kiasi au usumbufu mkubwa wa mwili.’ Hivi ni vigezo viwili ambavyo ni sehemu ya ufafanuzi wa matibabu yasiyo ya uwiano, yaani yale ambayo lazima yasitishwe. Ni tathmini ambayo daima inahitaji, kadiri inavyowezekana, ushiriki wa mgonjwa. Kijitabu kile lazima kisomwe kwa ukamilifu wake.

Je, kuna mabadiliko yoyote kuhusu euthanasia na kusaidiwa kujiua? Baadhi ya magazeti, kuhusu ‘Kijitabu kidogo juu ya Mwisho wa Maisha’, kimesema kwamba kukataa ukaidi wa matibabu au kukataa ukaidi usio na maana katika matibabu kiukweli hufunika maoni mazuri katika suala hili ...

Kanisa linasisitiza upinzani wake kamili kwa aina yoyote ya euthanasia na kusaidiwa kujiua. Na pia ni imani yangu, hata kama mtu anataka niseme kinyume. Lakini Kanisa pia linatualika kutafakari jinsi ukaidi usio na maana (ukaidi wa matibabu) sio maonesho ya dawa na matibabu yaliyolengwa na kwa ajili ya mgonjwa. Kifo kwa bahati mbaya ni mwelekeo wa maisha. Ni lazima. Bila shaka, hatupaswi kamwe kufupisha muda wa maisha, lakini pia hatupaswi kuendelea kutaka kuzuia mwendo wake kwa njia yoyote ile. Sisi ni dhaifu. Na hapa, basi, ndiyo maana ni lazima kutunzana kila mmoja. Ni lazima tufanye kazi kwa bidii zaidi kuliko kawaida kusindikiza watu katika hatua za mwisho wa maisha yao, tukijua kwamba kwetu sisi waamini, kifo si neno la mwisho!

Kitabu kidogo kinazungumza juu ya mpango wa ‘upatanishi wa kisheria’, ni upi unachukuliwa kuwa unakubalika?

Hakuna kipaumbele cha ‘upatanishi unaokubalika’. Bila shaka, juu ya masuala msingi na nyeti sana ya mwisho wa maisha ni kuhitajika kwamba makubaliano ya juu zaidi iwezekanavyo yafikiwe, na kwa hivyo inazingatia kwa njia ya heshima hisia tofauti na imani za kidini. Ni kazi ya siasa. Kanisa linaweza kushirikiana, kwa nia ya manufaa ya pamoja ya jamii nzima. Linawajibika kwa malezi ya dhamiri, badala ya kufafanua sheria.