2024.05.12 Regina Caeli

Մարեմեան աղօթք։ Ձգտինք նպատակին` Աստուծոյ արքայութեան. Ֆրանչիսկոս Պապ

«Քայլ առ քայլ, սանդուխ առ սանդուխ, Յիսուս մեզի ցոյց կու տայ ճամբան» ըսաւ ապա Քահանայապետը բացատրելով որ առնելիք քայլերը. Աւետարանը հռչակելն է, մկրտելն է, դեւերը վտարելն է, օձերը դիմագրաւել եւ հիւանդները բժշկելն է» (Մարկոս 16,16-18), այսինքն «կատարել սիրոյ արարքներ` կեանքը տալ, յոյս տանիլ, հեռու մնալ չարութիւններէն, չարին համապատասխանել բարիով, մօտիկ ըլլալ անոր` որ կը տառապի»
Ունկնդրէ այս ու Քահանայապետի հանդիպումներուն վերաբերող այլ լուրերը

 

Ռոպէր Աթթարեան - Վատիկան

Կիրակի 12 Մայիս 2024ի կէսօրին Ֆրանչիսկոս Սրբազան Քահանայապետը առաքելական պալատի իր գրասենեակի պատուհանէն արտասանեց Ուրախ լեր Թագուհի Մարեմեան աղօթքը որուն առիթով ներկայացուց նաեւ օրուան խորհրդածութիւնը մեկնաբանելով Մարկոսի աւետարանէն քաղուած Յիսուսի Համբարձման դրուագը պատմող հատուածը։

Տիրոջ համբարձման տօնը

Այսօր Իտալիոյ եւ այլ երկիրներու մէջ կը յիշատակուի Տիրոջ համբարձման տօնը։ Օրուան Աւետարանը կը հաստատէ որ Յիսուս առաքեալներուն փոխանցելէ ետք պարտականութիւնը շարունակելու իր գործը «համբարձաւ երկինք եւ նստեցաւ Աստուծոյ աջ կողմը» (Մարկ. 16,19).

Յիսուսի վերադարձը Հօր մօտ մեզի կ՛երևնայ ոչ որպէս մեզմէ անջատում, այլ նման կանխում մեր նպատակին: Ինչպէս, երբ կը բարձրանանք դէպի լեռներու գագաթը. Կը քալենք դժուարութեամբ և վերջապէս, արահետի դարձուածքի մը վրայ, հորիզոնը կը բացուի և կը տեսնես համայնապատկերը: Այդ պահուն ամբողջ մարմինը ուժ կը գտնէ դիմակայելու վերջնական մագլցման։ Ամբողջ մարմինը՝ ձեռքերը, ոտքերը և իւրաքանչիւր մկան, կը լարուի և կը կենտրոնանայ՝ հասնելու գագաթին:

Եկեղեցին` երկինք համբարձած Յիսուսին մարմինն է

Եւ մենք Եկեղեցին, ճիշտ այդ երկինք համբարձած Յիսուսին մարմինն ենք որ ան իր հեր կը ներքաշէ։ Ան է որ մեզի կը բացայայտէ եւ մեզի կը հաղորդէ, իր Խօսքով եւ Խորհուրդներու շնորհիւ, Հայրենիքի գեղեցկութիւնը դէպի ուր ուղղուած ենք։ Եւ այդպիսով մենք իր անդամները վեր կը բարձրանանք իր հետ ուրախութեամբ, գիտակցելով, որ մեր իւրաքանչիւրի մէկ քայլը քայլն է բոլորին ու թէ ոչ մէկը պէտք է կորսուի կամ ետեւ մնայ, որովհետեւ մէկ մարմին ենք։

Սուրբ Հոգիին օգնութիւնը

«Քայլ առ քայլ, սանդուխ առ սանդուխ, Յիսուս մեզի ցոյց կու տայ ճամբան» ըսաւ ապա Քահանայապետը բացատրելով որ առնելիք քայլերը. Աւետարանը հռչակելն է, մկրտելն է, դեւերը վտարելն է, օձերը դիմագրաւել եւ հիւանդները բժշկելն է» (Մարկոս 16,16-18), այսինքն «կատարել սիրոյ արարքներ` կեանքը տալ, յոյս տանիլ, հեռու մնալ չարութիւններէն, չարին համապատասխանել բարիով, մօտիկ ըլլալ անոր` որ կը տառապի» աւելցուց Ան, ընդգծելով` որ այս մէկը կարելի Սուրբ Հոգիին շնորհիւ որ մեզ կը կերպարանափոխէ եւ այդպիսով մենք կը հետեւինք Յիսուսին օրինակին եւ «այնպէս ինչպէս լեռան վրայ, մեզ շրջապատող օդը կը դառնայ բիւրեղ եւ թեթեւ, հորիզոնը լայն եւ նպատակը մօտ, ու խօսքերն ու արարքները կը դառնան բարի, միտքն ու սիրտը կը լայնանան եւ շունչ կ՛առնեն»։

Ձգտիլ Երկնքի Արքայութեան

Ասկէ մեկնելով Սրբազան Պապը հրաւիրեց մենք մեզի հարց տալու եթէ Աստուծոյ իղձը ներկայ մեր մէջ կամ եթէ մենք աւելի կառչած են անցողական բաներուն հուսկ հայցեց Սուրբ Կոյս Մարիամի բարեխօսութիւնը որպէսզի օգնէ մեզի, հասնելու նպատակին, քալելու միասին ուրախութեամբ դէպի Երկնքի փառքը»:

Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ

12/05/2024, 12:05

«Թագուհի Երկնից» աղօթքը, Լատին Եկեղեցւոյ մարեմեան չորս կցուրդներէն մին է (միւս կցուրդներն են՝ «Մայր Փրկչին», «Ողջոյն Թագուհի Երկնից» եւ «Ողջոյն Թագուհի»)։

1742 թուականին, Բենեդիկտոս ԺԴ. քահանայապետ նշանակած է, թէ «Թագուհի Երկնից» աղօթքը պէտք է կատարուէր յոտնկայս, զատկական ժամանակամիջոցին մէջ՝ Զատիկի կիրակիէն մինչեւ Պենտեկոստէ, «Հրեշտակ Տեառն» աղօթքի տեղ, որպէս նշան յաղթութեան մահուան վրայ։
Այս աղօթքը, Հրեշտակ Տեառնի նման կը կատարուի օրը երեք անգամ՝ այգաբացին, կէսօրին եւ մայրամուտին՝ օրը նուիրելու համար Աստուծոյ եւ Աստուածածնի։
Այս հին կցուրդը յառաջ եկած է բարեպաշտ աւանդութենէ մը, 6-10 դարերուն, մինչ անոր տարածումը կատարուած է 13րդ դարու առաջին կէսէն սկսեալ, երբ մուծուած է ֆրանսական ժամագրքին մէջ։ Ան բաղկացած է չորս փոքր յանգատողերէ, որոնցմէ իւրաքանչիւրը կʼաւարտի «Ալէլուիա» կանչով։ Այդ աղօթքով, հաւատացեալները կը դիմեն Մարիամի՝ Երկնքի Թագուհիին, անոր հետ ուրախանալով Քրիստոսի Յարութեան համար։
2015 թուականի ապրիլի 6ին, Զատիկի յաջորդ օրը, Ֆրանչիսկոս Սրբազան Պապը երբ կʼաղօթէր Թագուհի Երկնից աղօթքը, խորհուրդ տուաւ հաւատացեալներուն թէ ի՛նչ պէտք է ըլլայ սրտի կեցուածքը երբ կʼարտասանենք այս աղօթքը։
«Կը դիմենք Մարիամի, զայն հրաւիրելով որ ուրախանայ, որովհետեւ Ան, զոր Մարիամ իր արգանդին մէջ կրեց, յարութիւն առաւ, ինչպէս խոստացած էր, եւ մեր անձերը կը վստահինք Մարիամի բարեխօսութեան։ Իրականին, մեր ուրախութիւնը Մարիամի ուրախութեան ցոլացումն է, որովհետեւ Ան է որ պահպանեց եւ հաւատքով կը պահպանէ Յիսուսի կեանքին եղելութիւնները։ Հետեւաբար այս աղօթքը արտասանենք զաւակներու յոյզերով, որոնք կʼուրախանան, որովհետեւ իրենց մայրը ուրախ է։»

Վերջին «Հրեշտակ Տեառնը» / «Ուրախ լեր Թագուհի երկնից»

Կարդալ բոլորը >