Папа: духоўная спустошанасць можа стаць нагодай для росту
Аляксандр Панчанка - Vatican News
Пантыфік працягнуў цыкл катэхез, прысвечаны духоўнаму распазнаванню, засяродзіўшы ўвагу на стане спустошанасці, “калі ў сэрцы ўсё цёмна, сумна”, які “можа стаць магчымасцю для росту”. “Сапраўды, калі няма крыху незадаволенасці, здаровага смутку, здаровай здольнасці жыць у адзіноце, быць з сабой, не ўцякаючы, мы рызыкуем заўсёды заставацца на паверхні рэчаў і ніколі не ўступіць у кантакт з цэнтрам нашага існавання”, - сказаў ён.
Папа зазначыў, што спустошанасць спрыяе пільнасці і пакоры, бароніць ад ветру капрызу. “Гэта неабходныя ўмовы для развіцця ў жыцці, а значыць, таксама і ў духоўным жыцці”, бо ідэальны, але “асептычны” спакой, калі становіцца крытэрыем рашэнняў і паводзін, робіць нас “бесчалавечнымі, абыякавымі да пакут іншых і няздольнымі прыняць свае”, - дадаў ён.
Францішак падкрэсліў, што “дасканалага спакою” нельга дасягнуць шляхам абыякавасці. “Для многіх святых мужчын і жанчын неспакой быў вызначальным штуршком да змены жыцця”, - сказаў ён, ставячы ў прыклад Аўгустына з Гіпона, Эдыту Штайн, Джузэпэ Бэнэдэта Каталенгу, Шарля дэ Фуко.
“Спустошанасць – гэта таксама запрашэнне да бескарыслівасці, а не дзейнічаць заўсёды і толькі дзеля эмацыйнага задавальнення. Спустошанасць дае нам магчымасць узрастаць, пачынаць больш сталыя, больш прыгожыя адносіны з Панам і з блізкімі, адносіны, якія не зводзяцца да простага абмену: даваць і мець. Давайце падумаем пра сваё дзяцінства. У маленстве часта бывае так, што мы шукаем бацькоў, каб атрымаць ад іх што-небудзь, цацку, грошы, каб купіць марозіва, дазвол... І таму мы шукаем іх не дзеля іх саміх, а дзеля выгады. Але самы вялікі падарунак – гэта яны, бацькі, і мы гэта паступова разумеем, сталеючы”, - сказаў Папа.
Святы Айцец зазначыў, што нават многія нашы малітвы крыху з’яўляюцца такімі: гэта просьбы аб ласках, скіраваныя да Пана, без усялякай сапраўднай цікавасці да Яго. “У Евангеллі адзначаецца, што Езус часта быў акружаны мноствам людзей, якія шукалі Яго, каб атрымаць што-небудзь: аздараўленне, матэрыяльную дапамогу, але не для таго, каб проста быць з Ім. Яго сцісклалі натоўпы, але Ён быў адзін. Некаторыя святыя і нават некаторыя мастакі разважалі над гэтым станам Езуса”, - падкрэсліў Пантыфік.
Францішак звярнуў увагу на тое, што “можа здацца дзіўным, нерэальным, спытаць Пана: “Як справы?”, але “гэта вельмі добры спосаб увайсці ў сапраўдныя, шчырыя адносіны з Яго чалавечнасцю, з Яго пакутамі, нават з Яго асаблівай адзінотай: з Ім, які хацеў цалкам падзяліцца з намі сваім жыццём”. “Нам вельмі карысна навучыцца быць з Ім, навучыцца быць з Панам без іншай мэты, дакладна як гэта бывае з людзьмі, якіх мы любім: мы хочам пазнаваць іх усё больш і больш, таму што быць з імі прыемна”, - дадаў Святы Айцец.
“Дарагія браты і сёстры, духоўнае жыццё – гэта не тэхніка, якая знаходзіцца ў нашым распараджэнні, гэта не праграма ўнутранага “дабрабыту”, якую мы самі павінны наладзіць. Не. Духоўнае жыццё – гэта адносіны з Жывым, з Богам, якія не зводзяцца да нашых катэгорый. Такім чынам, спустошанасць з’яўляецца найбольш ясным адказам на абвінавачванне ў тым, што пазнанне Бога – гэта форма ўнушэння, простая праекцыя нашых жаданняў... У такім выпадку мы б заўсёды самі праграмавалі яе, заўсёды былі б шчаслівыя і задаволеныя, як пласцінка, якая паўтарае тую ж самую мелодыю. Наадварот, тыя, хто моліцца, разумеюць, што вынікі непрадказальныя”, - сказаў Папа.
Пантыфік нагадаў, што перажыванні і ўрыўкі з Бібліі, якія часта ўзрушвалі нас, сёння, як ні дзіўна, могуць не выклікаць ніякага энтузіязму. “І гэтак жа нечакана, перажыванні, сустрэчы і чытанні, якіх мы ніколі не заўважалі або якіх хацелі б пазбегнуць, як, напрыклад, досвед крыжа, прыносяць бязмежны супакой. Не бойцеся спустошанасці, перажывайце яе з настойлівасцю, не ўцякайце і шукайце ў ёй сэрца Хрыста, шукайце Пана, а адказ прыйдзе заўсёды”, - запэўніў ён.
“Таму перад абліччам цяжкасцей ніколі не падайце духам, але рашуча адказвайце на выпрабаванне з дапамогай Божай ласкі, у якой у нас ніколі не будзе нястачы. І калі мы пачуем у сабе настойлівы голас, які хоча адцягнуць нас ад малітвы, давайце навучымся выкрываць яго як голас спакусіцеля; і не дазволім яму падмануць нас: будзем проста рабіць супрацьлеглае таму, што ён кажа нам!”, - параіў Святы Айцец на заканчэнне катэхезы.
